SlikeJednostavnim izborom motiva i slobodnim pristupom u obradi forme, slikarstvo Milanke Nešić otkriva posmatraču jedno nadasve iskreno i nesvakidašnje iskustvo u otkrivanju tog tajanstvenog sveta prirode, čoveka i njegovog životnog okruženja. Na oblikovanje njene likovne poetike nedvosmisleno je uticala blizina Oparićkog izvorišta naive, postojanje Muzeja naivne umetnosti u Jagodini, no možda ispred i iznad svega, njeni prvi koraci u svetu linija i boja koji su bili pažljivo vođeni rukom iskusnog čika Janka Brašića iz Oparića. Znatno kasnije, darovita samouka učenica, na dostojan i trudoljubiv način će ukazati na poštovanje svom učitelju, naslikavši ga u već poodmaklim godinama života. Posmatrajući portret Janka Brašića iz 1992., ne može se oteti utisku koji on ostavlja, a da se ne dovede u vezu sa jednim od mnogih likova, svedoka užasa rata. U portretima koje slika na čistim brašićevskim poukama, Milanka Nešić nalazi izvesnu simboliku. Ljudi iz Levča, kao i sam levački kraj, viđeni su vizurom posmatrača koji "od slike stvara jedan zapis, prepoznatljiv za njenog savremenika". Ne upuštajući se preterano u različite slikarske tehnike i motive, ona inspiraciju za svoja dela crpe iz svog Levča, ali tu inspiraciju takođe nalazi i u okruženju drevnog manastira Kalenić, jednog od rasadnika i svetionika naše prošlosti i kulture. Lice u lice sa ovim manastirom slikarki je na transparentan način i kroz vešt crtački postupak, pošlo za rukom da dočara sjaj opeke i kamene plastike ovog izuzetnog moravskog spomenika. Na iskustvima najznačajnijih Brašićevskih ostvarenja, Milanka radi simpatičnog Manastirskog petla, portret svoje prabake, kao i "Kapiju Janka Brašića", da pomenemo samo neka dela. Stare srpske kuće i ognjišta, oteti od neumitnog prolaženja i zaborava, na njenim slikama odišu iskrenim, radosnim osećanjem pripadanja nečemu što večno traje i što je neprocenjivo vredno.Slikajuci krovove svog sadašnjeg mesta boravka, Jagodine, poručuje nam u ime opredeljenja za istinske vrednosti, i kada su u trendu sadašnjeg trenutka mnoge od njih izvrnutih merila, "...uzdigni se iznad sredine".Kao izrazito lirska nota u Milankinom slikarstvu, cveće otkriva onu suptilnu, nežnu stranicu našeg života, doživljenu kroz nijanse žute, crvene ili zelene boje. Ti mali i veliki buketi cveća, na neposredan i iskren način, podsećaju na postojanje one lepše i prirodnije strane života kojoj svi težimo, i kojoj smo donekle bliži zahvaljujuci upravo slikarstvu Milanke Nešić.Petar Petrović Spisak radova: 1. Portret moje
prababe, ulje, 1969., 50 x 45 |